Поликарп Арсеновски: Вработените ве носат напред

Луѓето не се алатка за работа. Тие се основниот капитал на секоја компанија и оттука потекнува обврската на лидерите да создадат извонредни услови за работа, со кои луѓето ќе бидат мотивирани, посветени и ќе имаат емоции за тоа што го прават

Автор: Поликарп Арсеновски, основач и генерален менаџер на АПОД, www.apod.com.mk

Еден вработен може да е мотивиран, дури и високо мотивиран, но тоа не значи дека е  ангажиран (Engaged).

Според истражувањата, постојат повеќе фактори што влијаат врз мотивацијата на луѓето во една организација: солидна плата, бонуси, бенефиции, можности за личен развој и усовршување, можности за промоција и напредување во кариера, да бидат среќни на работа, да имаат добри перформанси и резултати во работата. Ако ги собереме сите овие фактори заедно, се чини дека, ние, како организација сме направиле многу за луѓето, и така е.

Но, доколку организацијата и ние како лидери работиме со луѓето на дополнителните фактори што влијаат врз посветеноста, како на пример: чувството на припадност на организацијата, верување во вредностите, мисијата и целите на организацијата, работа која додава вредност, гордост од работата и од тоа што се дел од организацијата, подготвеност да вложат дополнителен труд и напори за развој на организацијата, свесност дека со својот влог во работа го носат бизнисот на повисоко ниво, тогаш имаме една сосема поинаква приказна.

Ангажираноста е мерлива

Постои формула според која ангажираноста на вработените е збир на нивната мотивираност, посветеност и емоциите што ги имаат кон организацијата и работата што ја работат.

Според типот на ангажираност, вработените се делат на:

• Ангажирани, тие ја преземаат улогата на возачи (самоиницијативни, експериментираат, преземаат ризик, иновативни се, инвестираат во својот развој и се стремат кон усовршување и на себе и на организацијата);
• Неангажирани, тие се патниците („одјавени се“, го „преспиваат денот“, вложуваат време, но не и енергија во работата и го прават само тоа што „мора“);
• Активно неангажирани, тоа се оние што видливо влечат наназад (несреќни и незадоволни на работата, и го демонстрираат своето незадоволство. Активно го минираат успехот на организацијата и резултатите што ги постигнуваат ангажираните вработени).

Ова се резултатите според истражувањето на „Галуп“ за 2019 година за територија на САД: 67% од вработените во САД се или неангажирани или активно неангажирани, а зборуваме за еден од најразвиените пазари во светот.

Во бројки ова кажува дека од 50 вработени, 17 влечат напред, 26 се „возат“, а 7 „се обидуваат да го потонат бродот“.

Сепак, одредени организации бележат солиден прогрес и нивните резултати драстично се разликуваат од просекот. Тие се свесни за потребата од градење ангажираност кај луѓето и активно работат на подигнување на нивото на ангажираност на вработените.

Нивото на ангажираност е мерлива категорија, а најважно е да се воспостави систем на мерење на одреден временски период (најчесто една година), а во меѓувреме клучните групи во организацијата да ги одработат своите улоги во процесот на градење на ангажираноста кај луѓето што работат во неа.

Под клучни групи спаѓаат: сопственичката структура (тие се креатори, спонзори и имплементатори на промените што треба да се случат), одделот за човечки ресурси (тие се креатор и промотор на процесот), лидерскиот, менаџмент-тимот (одговорен за имплементација на програмата за градење ангажираност).

Со подигнувањето на нивото на ангажираност кај вработените ќе се појават нови ставови кај нив, како на пример, задоволство во работата (I work for fun), платата и бенефициите се во сооднос со мојот придонес кон организацијата, можам да заработам повеќе ако моите цели и целите на организацијата се надминат, јас сум витален дел од организацијата, организацијата и менаџментот вложуваат во мене и во мојот развој, имам јасни лични цели и ги разбирам мисијата и визијата на компанијата или имам можност за напредок во кариерата во рамките на организацијата. Сублимирано си ја сакам работата и организацијата во која работам е заедничкиот став од ангажираните вработени.

Пат до задоволен тим

Но, како до вакви изјави од тимот? Што треба ние како работодавци да освестиме и на кои предизвици да им дадеме соодветен одговор? Листата е долга, ама ова се дел од нив: недостиг на комуникација за суштината на постоењето на организацијата (визија, мисија, вредности, етички кодекс), недостиг на свесност и примена на грижа за вработените (плата како единствен двигател за мотивација, недостиг на лидерство, присуство на непотизам и мобинг), ниско ниво на свесност кај сите групи (сопственици/менаџери/вработени) за нивните улоги, очекувањата и можностите што ги имаат доколку се работи на ангажираноста кај вработените, минимално ниво на инвестиции во развој – тренинг, обука, менторство, коучин (краткорочно размислување, без систем за развој и план за индивидуален развој на секој вработен), недостиг на системи и процеси, т.е. структурен и пред сѐ транспарентен концепт на комуникација во организацијата.

Целта на процесот на градење ангажираност кај вработените е креирање високо ангажирана личност, а не само уште еден член од тимот. Таквата личност е придобивка за заедницата, а не само на компанијата, бидејќи влогот што го дава е влог за подобро утре и заедничка иднина во која и таа го става камчето на мозаикот, долгорочен успех на компанијата која ја сакам.