Антонио Зрилиќ: Вклучете повеќе финансиски цели

Моделите за дизајн на синџирот на снабдување треба да вклучуваат поголем сет на финансиски цели, како што се капитални расходи, обртен капитал, пазарен удел, цена, пораст и проширен сет на одлуки (на пр., асортиман и лансирање)

Автор: Антонио Зрилиќ, основач на компанијата „Логико“

Во овој текст го продолжуваме размислувањето за моделирање на синџирите на снабдување. Глобалните синџири на снабдување денес се толку сложени, да не речам комплицирани, што практично е невозможно да се управува со нив. Првите знаци на проблеми и претходно се појавуваа, но кога се појави кризата со ковид, синџирите почнаа да пукаат по шевовите. Затоа слушаме сè повеќе приказни за моделирање на синџирот на снабдување преку различни ИТ-алатки, но и преку методи на планирање, како што се сценарија и што-ако анализи. Во претходниот текст го анализиравме планирањето на набавките и производството, а во овој продолжуваме со залихи и дистрибуција.

Одлуки за залихи и надополнување

Мојата омилена аналогија на lean управување е тоа што ние го нарекуваме: Залихите ги кријат проблемите. Сликата прикажува езеро (чие ниво го означува нивото на залихи) по кое плови брод (што укажува на компанијата) и остри карпи под површината на езерото (кои претставуваат проблеми и дефицити во компанијата). Оваа аналогија вели дека ако имаме високи залихи, тие привремено ќе ги сокријат проблемите што ги имаме во нашите процеси, тесните грла, несигурните доставувачи и неточното планирање и прогнозирање. Меѓутоа, задачата на менаџментот не е да ги крие проблемите, туку да ги решава. И затоа наративот зад оваа аналогија вели дека езерското ниво, односно нивото на залихите треба да се спушти за овие проблеми да излезат на површина и за да може да се справиме со нив.

Неодамна работев на проект каде што високите залихи покриваа еден куп проблеми, почнувајќи од организацијата, кои беа игнорирани со години. Кога дојде до моментот на анализа и стана очигледно дека е потребно да се спушти „нивото на езерото“, тогаш беше јасно дека треба да се решат и проблемите што ќе се појават тогаш. За некои менаџери ова е ладен туш и нешто што не би сакале да го искусат, туку би сакале да ги закопаат главите в песок и да ги изметат проблемите под тепих.

Направете едноставни модели на сложениот синџир на снабдување за да можете ментално да го опфатите овој сложен систем и да ви го олесни донесувањето одлуки.

Проширувањето на постојните модели на синџирот на снабдување за да се вклучат аспекти на залихи и надополнување е од клучно значење за да се постигне рамнотежа меѓу капиталните трошоци за материјал, транспортот и капиталот на залихите и нивоата на услуги кон купувачите. Односот меѓу нивото на залиха според видовите (како што се безбедноста и цикличниот инвентар) и нивото на услуга (т.е. задоволството на купувачите) е јасен, така што со мапираните инпути, како што се трошоците за капитал, логистичките капацитети и транспортот, лесно е да се донесуваат одлуки за воведување циклични и безбедносни залихи кои можат да имаат значителни финансиски ефекти, но и влијание врз нивото на услугата.

Планирање на дистрибуцијата

Во индустријата за испорака на пакети, дистрибуцијата и малопродажната индустрија планирањето на излезниот транспорт има силно влијание врз стратешкото планирање. Ова особено се однесува на дистрибуцијата „последна милја“, каде што одлуките за распределба на транспортните ресурси и изборот на превозникот или начинот (модалитет) на транспорт мора да бидат усогласени со дизајнот на мрежата и целите на компанијата.

На пример, одлучувањето за конфигурацијата на логистичките капацитети без пресметка на транспортот до последна милја може драматично да ги зголеми трошоците за дистрибуција. Затоа, дизајнот на дистрибутивната мрежа треба да вклучи подетална процена на трошоците за транспорт и насочување, земајќи ги предвид елементите како што се густината на клиентите, логистичката инфраструктура и очекуваното ниво на услуга.

Поради оваа причина, мора да водите сметка дека дизајнот на синџирот на снабдување е директно поврзан со целите на компанијата и понудата на производи, па затоа е важно дали стратешката цел е зголемување на пазарниот удел и покриеност или главната цел е намалување на трошоците и профитабилноста.

Складирањето како стратегија

Конфигурацијата на логистичките капацитети и нивната близина до купувачот влијаат врз способноста на компанијата да освои подобар удел на пазарот, но тоа може да ги зголеми трошоците. На пример, хорека-каналот се состои од куп мали кафулиња, ресторани и хотели кои немаат сопствен капацитет да управуваат со акции и да складираат стоки, па затоа очекуваат брза услуга од доставувачите.

Еден од најголемите регионални дистрибутери на пијалаци презеде голем број помали локални конкуренти за да се доближи до купувачите во хорека-каналот и да го зголеми својот удел на пазарот. Поради оваа причина, нивниот дизајн на синџирот на снабдување вклучуваше низа компромиси за да се создаде вредност додека се држат оперативните трошоци под контрола. Според тоа, моделите за дизајн на синџирот на снабдување треба да вклучуваат поголем сет на финансиски цели, како што се капитални расходи, обртни средства, удел на пазарот, цена, пораст и проширен сет на одлуки (на пример, асортиман на производи и лансирање).

Би сакал да завршам со зборовите на сериозниот мислител и стратег Сун Цу, кој во своето дело „Уметноста на војната“ напиша: Планирајте го тоа што е тешко додека е лесно, правете го тоа што е големо додека е мало... Поради тоа, мудрите никогаш не го прават тоа што е големо и затоа постигнуваат величина. Затоа, направете едноставни модели на сложен синџир на снабдување за да можете ментално да го опфатите овој сложен систем и да ви го олесни донесувањето одлуки.